Last Days

Langverwacht slotdeel van de trilogie 'Birth Day - Wedding Day - Last Days' door Lieve Blancquaert

“Elke dag sterven er ongeveer 155.500 mensen, zo’n twee per seconde, en ooit zal het ook mijn dag zijn.
Maar.
Eerst wil ik oud worden. Het liefst van al stokoud en kranig, bazig ook. Laat mij maar niet dat meegaande, oude, beige vrouwtje worden.
Laat mij niet angstig worden voor wat buiten is.
Laat mij vrij zijn, dansen, kussen en bewegen.
Laat mij lachen en laat mij zijn. Met rimpels, plooien en hangend vel.
Wat hou ik van dit leven, maar laat mij oud worden en vriendschap sluiten met het onbekende mysterie van de dood.”

— Lieve Blancquaert

In Birth Day en Wedding Day onderzocht Lieve Blancquaert hoe we onze kinderen verwelkomen en hoe we liefhebben. Met dit laatste deel maakt ze de cirkel rond en vertelt ze hoe mensen overal ter wereld ouder worden en afscheid nemen, aan de hand van prachtige beelden en ontroerende verhalen uit verschillende culturen en godsdiensten.

Lieve Blancquaert ontmoet vrolijke eeuwelingen, rouwenden, doden, goeroes en grafdelvers. Ze bezoekt bejaardentehuizen, gezondheidsinstellingen, mortuaria en begrafenisondernemingen en woont feestelijke begrafenissen en pakkende dodenrituelen bij. Het westerse taboe dat op de dood rust, wordt in de meeste culturen overstegen door een natuurlijke omgang met het levenseinde. De zielen en zelfs de lichamen van de overledenen horen voor altijd bij de levenden.

Meer dan een boek over sterven is Last Days dan ook een krachtige, ongeziene ode aan het leven.